Je doet er toe. Vitale beroepen doen er toe. En ja, begeleider is een vitaal beroep. Begeleiders doen er toe! De uitdaging wordt er toe te blijven doen.

Het besef komt dat het coronavirus niet alleen het individu, maar de hele samenleving kwetsbaar maakt. Dat is een overweldigend besef!

Fysiek contact is een absolute noodzaak. Die noodzaak aan lichamelijk contact verdwijnt niet, hooguit verandert die in verlangen: huidhonger!

Nu we het ‘normale leven’ weer een beetje oppakken, wordt opnieuw dit beroep op ons gedaan: neem je eigen verantwoordelijkheid.

Muziek verbindt, het nodigt uit, geeft bloot en zet de toon. Slaat bruggen tussen mensen en daardoor stellen ze zich open. Maar wat als er geen muziek was?

Het zijn woorden die letterlijk genomen eigenlijk helemaal niet samen kunnen, maar die juist samen de uitzonderlijke tijd waarin we leven markeren: Alleen Samen.

Er zijn mensen die hun beroep hebben gemaakt van het vertellen van verhalen. Er zijn ook beroepen waarin je het vertellen van verhalen bij uitstek kunt gebruiken.

Wat is dit eenzaamheidsvirus en vind je dit bijvoorbeeld alleen bij ouderen en kwetsbaren? Of kan iedereen ermee besmet worden en ontstaat daardoor kwetsbaarheid?